/
მაისი 26, 2017
სხივებ_მოპარულ, გამორჩეულად ბნელ ღამეს, შინისკენ, მეგობარ გზებზე დაბრუნებულს, არაფრისმთქმელი სუნამოს სუნის ამარას, ათას ლეშ-მოკიდებულს, ქუჩა გასმენინებს მუსიკას. იგი ჟღერაბოდით ქალაქის გალავნებზე ირწევა. ეს არაა კომპიუტერული მუსიკა, ეს ნამდვილი ღმერთის მუსიკაა, რომელიც შიგნიდან ყრუდ მთელი ძალებით გეწეპება.
ნამდვილ ღმერთს ქუჩებში ხეტიალი უყვარს, მისი შემოქმედებაა სახეში გაგარტყას საკუთარი თავის მოტყუებისთვის. როცა იზრდები, არჩევანი ორია – გტკიოდეს, ან გტკიოდეს.
Advertisements
No comments yet